Müsadere, Osmanlı İmparatorluğu’nda mal ve mülklerin, genellikle suçluların veya haksız yere elde edilen mülklerin devlete el konulması anlamına gelen bir uygulamadır. Bu uygulamanın birkaç nedeni vardır:

1. Hukuksal ve Adalet Sağlama: Müsadere, haksız kazanç elde edenlerin mallarının devlete geçirilmesi yoluyla adaletin sağlanması amacı taşır. Özellikle, yolsuzluk veya hırsızlık gibi suçlar sonrası bu tür bir uygulama yaygındı.
2. Devlet Gelirlerinin Artırılması: Müsadere, devletin mali kaynaklarını artırmak amacıyla da kullanıldı. Suçluların mallarına el koyarak, devletin bütçesine katkıda bulunmak hedeflendi.
3. Toplumsal Düzenin Sağlanması: Haksız yere elde edilen mülklerin müsaderesi, toplumsal düzenin sağlanmasına katkı sağlamak için önemli bir mekanizmaydı. Bu uygulama, toplumda adalet duygusunun pekişmesine yardımcı oluyordu.
4. Siyasi ve Sosyal Kontrol: Müsadere, devletin güçlü bir kontrol mekanizması olarak da işlev gördü. Bireyler üzerinde bir korku ve saygı oluşturarak, muhalefeti bastırma aracı olarak kullanıldı.

Müsadere, farklı dönemlerde değişiklik göstermiş olsa da, genel olarak devletin otoritesini pekiştirmek ve adaleti sağlamak amacıyla uygulanmıştır.