Zehra romanı, Türk edebiyatında Tanzimat Dönemi’nin etkisi altında gelişmiş bir türdür. Tanzimat Dönemi, 19. yüzyılın ikinci yarısında Osmanlı İmparatorluğu’nda modernleşme ve batılılaşma hareketlerinin etkisiyle ortaya çıkan bir edebi ve entelektüel akımdır. Zehra romanları, bu dönemin etkisi altında şekillenmiş ve genellikle toplumsal meselelere odaklanarak modern Türk romanının temellerini atmıştır. Bu romancılığın öncü isimlerinden biri Namık Kemal’dir.