“Tebbet” kelimesi, Arapça kökenli bir terimdir ve genellikle “kötü bir şeyin başına gelmesi” veya “kötü duruma düşme” anlamında kullanılır. Kur’an-ı Kerim’de de geçen bu kelime, özellikle bazı ayetlerde bir laneti veya bedduayı ifade etmek için kullanılır. Türkçede ise “tebbet” kelimesi, “mahvol” veya “yıkıl” gibi anlamlar taşıyabilir.

Örneğin, “Tebbet yeda Ebi Leheb” ifadesi, “Ebu Leheb’in elleri mahvolsun” anlamına gelir ve bu, onun kötü bir duruma düşmesini ifade eden bir lanettir.