1970’de ilk defa Colombia Üniversitesi’nde Walter Mischel önderliğinde uygulanan testin bir diğer adı “Zevki erteleme becerisi testi” olarak da anılmaktır.

4-6 yaş arası anaokulu çağındaki çocuklarda 45 yıldır uygulunan Marshmallow testi, çocukların isteklerini ve kendilerini kontrol edebilmeye becerileri ve duygularına hakim olabilmelerini ölçmek amacıyla yapılmaktadır.

Testin uygulama aşamasında çocuk ve deneyi yönetecek kişi kendilerinden başka kimsenin olmadığı bir odada kapalı kalıyor.  Deneyi yürüten kişi çocuğun en sevdiği yiyeceklerden birini masanın üstüne bir zille birlikte bırakıyor.  Çocuğa ise dışarıda biraz işi olduğunu o çıktıktan sonra yiyeceği yerse zile basmasını, eğer biraz beklerse aynısında bir tane daha vererek iki tanesine sahip olacağını söyleyerek çıkar.

Eğer geri dönmeden yiyeceği yersen zile basarak haber vermelisin ve bir ikincini alamayacağını da bilmelisin diyerek, çocuğu odada tek başına bırakır.

Bu süreçte çocuğun vereceği karar izlenerek iki seçenekten hangisine yöneleceği gözlenmektedir.  Zevki ertelediği taktirde daha kazançlı olacağını ya da güdülerine kapılarak anında yiyeceğin tadına varması arasındaki süre hesaplanmaktadır.

Yiyeceği yiyen ve sabırla bekleyen çocuk arasındaki fark incelenirken, sabırlı davranan çocukların ileri ki hayatlarında öz güvenleri yüksek, başarıyı takip eden insanlar oldukları saptanmıştır.  Biraz bekleyerek daha iyi bir ödülün sahibi olacağının farkında olan çocuğun yetişkin döneminde madde bağımlığı, alkol gibi zararlı alışkanlıklardan da uzak durduğu belirlenmiştir. Akademik açıdan zevki erteleyenlerin sınavlarında ve okul yaşantısında başarı kazandığı da araştırma sonucu olarak ortaya çıkmıştır.

Araştırmanın çocuklar üzerinde yapılmasının amacı ise yetiştirme tarzlarına, aile kültürlerine göre mi yoksa doğuştan mı sabretme niteliğine sahip olduğunu yada sonradan öğrenilebilecek bir erdem mi olduğunu açıklamak için yapılmaktadır.