Kelime Kökeni: Arapça-ad

– Şam’da Cebel-i Durûz’da ve değişik yerleşim bölgelerinde oturan bir kavim

– Yaramaz adam

– Suriye’nin Havran bölgesinde yaşayan kendilerine özgü mezhepleri bulunan topluk

Cümle içinde kullanımı: “Dürzî ağzından çıkanı kulağı duymuyormuş gibi delicesine konuşuyor.”