Kelime Kökeni: Arapça-ad
– Şam’da Cebel-i Durûz’da ve değişik yerleşim bölgelerinde oturan bir kavim
– Yaramaz adam
– Suriye’nin Havran bölgesinde yaşayan kendilerine özgü mezhepleri bulunan topluk
Cümle içinde kullanımı: “Dürzî ağzından çıkanı kulağı duymuyormuş gibi delicesine konuşuyor.”