Kelime Kökeni: Arapça-ad
– Aşağıda
– Alçak
– Soysuz kimse
– Bayağı
– Alt katta
– Aşağılık
– Gölgeli
– Aşağı
– Sefil
Cümle içinde kullanımı: “Aramızda muhakkak dûn biri olmalı bunca malı kim çalacak?”
Kelime Kökeni: Sıfat
– Adı bulunmayan, adı olmayan, isimsiz, ad almamış,
– Millet ve devlet adına büyük yararlılıklar göstermiş fakat adı sanı unutulmuş kimse, yiğit kişi, er kişi
– Soysuz, namert, kötü tanınmış, ahlaksız
Cümle içinde kullanımı: “Çanakkale zaferinde nice adsız vatan evladı memleket, vatan ve dirlik uğruna canını feda edip toprak altına girdi. “