Fahimane nedir?

Kelime kökeni: Osmanlıca.

İtibar ve nüfuz sahibi kimseye yakışır şekilde, fahim olana yakışacak surette.

Akıllı, anlayışlı, kavrayışlı, ulu, büyük, sayan, saygın, onurlu.

Cümle içinde kullanımı:’Okulun müdürünün yürüyüşünden bile fahimane olduğu belli oluyordu.’