Kelime Kökeni: Arapça-batn çoğul biçimi bütûn, ebtân
– Dahili
– İç
– Gizli
– Râz
– Sır
– Allah’ın isimlerinden biri
– Zahir karşıtı
– Görünmeyen
– Karın, mide
Cümle içinde kullanımı: “Sen bilmezdin; bâtın tutardım sözlerindeki içsel yakınlığımı, oysa bir umuda bel bağlamıştım.”