Kelime Kökeni: Farça
– Ölü yıkandıktan sonra kurulamak için kullanılan havlu bez
Cümle içinde kullanımı: “Meftaya abdest aldıran hoca âb-çîn ile işini bitirince son yolculuklar için hazırlanmış oldu.”
Kelime Kökeni: Farsça-tamlama
– İçen kişiyi ölümsüzleştirdiğine inanılan efsanevi su, abıhayat, kevser suyu, bengi su
Bu sözün eş veya yakın anlamlısı eski metinlerde sıkça kullanılmıştır: âb-ı beka, âb-ı hayvan, âb-ı cavid, âb-ı Hızr, âb-ı hırşid, âb-ı zindeganî
Cümle içinde kullanımı: “Söylenceler ve eski masallar da bahsi geçen âb-ı hayatı içen ölümsüz olur insan yaşamının kısalığından kurtulurmuş.”