Kelime Kökeni: Arapça-akifun, akûf çoğul biçimi

– İbadet amacıyla kendi köşesine yada Harem-i Şerif’e çekilen kimse

– Mutekifi itikafa çekilmiş kimse

– Bir işte veya konuda kararlık gösteren, sabır eden, sebatkar

Cümle içinde kullanımı: ” Allah kabul eylesin Hüseyin bey akife kapanarak kendisini ibadete vermiştir. “