Kelime Kökeni: Arapça-belâyâ,beliyyât

– Bela

– Felaket

– Musibet

– Müşkilat

– Keder

– Sıkıntı veren şey

– Uğursuz

– İçinden çıkılması güç durum

Cümle içinde kullanımı: “Sen ki benim en umarsız beliyyem, kederimin baş tacı ve onulmaz acısısın.”