Kelime Kökeni: Farsça
– Anbar
– Tahıl saklanan yer, yiyeceklerin konulduğu ve barındığı yer
– Gemilerde yükün bulunduğu bölüm
– Zahir vesaire benzeri için yapılan büyük sandık
– Bu maddeleri korumak ve saklamak için yapılan yer, mahzen
Cümle içinde kullanımı: ” Ambardaki çuvallara fareler dadanmış, bir hal çaresine bakmazsak tahıllar mundar olacak”