Muteber Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça, Sıfattır
Hatırlı, Saygınlığı olan, Hatırı olan kimse.
İtimatı olan, İnanılır, Her yerde sözü geçen.
Eş anlamlısı Geçerli, Değerli
Cümle İçinde Kullanımı:’ O her zaman muteberliğini koruyan bir insandı.’
Müellif Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça, İsim, Eskimiştir
Bir kitabı yazan, bir yapıtı oluşturan ve yapıtın sahibi olan kişi.
Eş anlamlısı Yazar
Cümle İçinde Kullanımı:’ En çok istediğim şey o müellif ile bir araya gelmekti.’
Meşhut Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça, Sıfattır
Bir kişinin suç işlerken tanık olmak, Bir olayı görmek.
Cümle İçinde Kullanımı:’ O bu cinayeti işlerken ben meşhut olmuştum.’
Mütekait Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça, Sıfat, Eskimiştir
Kanunlara göre çalışma süresini doldurmuş, çalışma bedeli olmadan aylık bağlanmış kimse.
Eş anlamlısı Emekli
Cümle İçinde Kullanımı:’ Yaşlı adam, mütekait olduğu halde hâlâ çalışıyordu.’
Mazhariyet Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça, İsim, Eskimiştir
İyi ve güzel bir duruma ulaşmak, Vasıl olmak.
Eş anlamlısı Ergi
Cümle İçinde Kullanımı:’ Sonunda istediği üniversiteye mazhariyet etmişti.’
Muteriz Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça, Sıfat, Eskimiştir
Bir olgu sonucunda karşı duran kimse, Kabul etmeyen.
Eş anlamlısı İtirazcı
Cümle İçinde Kullanımı:’ Suçlamaları muteriz eden sadece o adam vardı.’
Müfsit Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça, Sıfat, Eskimiştir
Fitneci, Karıştırıcı, Kişilerin arasını bozan.
Eş anlamlısı Arabozan
Cümle İçinde Kullanımı:’ Onun müfsit olduğunu hâl ve hareketlerinden anlamıştım.’
Münafık Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça, Sıfat, Eskimiştir
Nifakçı, Fesat, Müzevir, Ortalığı birbirine katan, Herkesi birbirine düşüren.
Eş anlamlısı Arabozan
Cümle İçinde Kullanımı:’ Münafık kadın, herkesin arasını bozmak için sanki yemin etmişti.’
Mükerrer Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça, Sıfat, Eskimiştir
Bir şeyi tekrarlamak, Aynı şeyleri yapmak.
Eş anlamlısı Tekrarlanmış, Yinelenmiş
Cümle İçinde Kullanımı:’ Ne söylediğinin farkında değildi sürekli mükerrer ediyordu.’
Memnuiyet Nedir?
Kelime Kökeni: Arapça, İsimdir
İzin vermemek, Onay vermemek, Yapılmaması gereken, Yasaklanma durumu.
Cümle İçinde Kullanımı:’ Küçük çocuğun babası eline telefon almasını memnuiyet etmişti.’