Kelime Kökeni: Arapça-lugat+Farsça-şinâs
– Söze hakimiyeti iyi olan, kelimelerle oynamasını bilen kimse, lugatı iyi kimse
– Kelime cambazlığı
Cümle içindeki kullanımı: “O öyle iyi konuşur öyle bir kelimeler kullanır ki sanırsın lugat-şinâs birisidir.”
Kelime Kökeni: Arapça-lugat+Farsça-nüvis
– Sözlük yapan, lugat yazan, sözlükçü
Cümle içinde kullanımı: ” Eserin dilbace kısmına not düştüğü gibi yazarın lugat-nüvis olduğu ortaya çıkıyor. ”
Kelime Kökeni: Arapça-lugat+Farsça-nâme
– Sözlük, kamus
Cümle içinde kullanımı: ” Kıpçak dil sahasına ait lugat-nâme özelliğindeki eserlerin nüshaları İstanbul’daki Kütüphanelerde yer almaktadır.”