Kelime Kökeni: Farsça
– Kısa tüyleri olan yük devesi, lök
Cümle içinde kullanımı: ” Kervanın ardından gelen lûk ile eşeklere ilk evvela su vermeyi unutmayın.”
Kelime Kökeni: Sıfat-ad
– Ağır, tembel, battal
– Yedi yaşından büyük olan erkek boz deveye verilen ad
– Zeytinyağı, yumurta beyazı, pamuk ve kirecin karıştırılmasıyla ortaya çıkan kırık çanak çömlekleri ve künkleri birleşmede kullanılan bir tür macun
– Lökün
Cümle içinde kullanımı: “Lök gibi oturdu koltuğa ne kalkıyor ne de bir işin elinden tutuyor!”