Kelime Kökeni: Arapça
– Kur’an-ı Kerim, Mushaf, Kelam-ı Kadim
Allah’ın lisanı,
Cümle içinde kullanımı: “Tövbeni bozmayacaksın lisân-ullah üstüne el basıp yemin et!”
Kelime Kökeni: Arapça-ad
– Ağız açmadan, tavırlarıyla davranışlarıyla, çehresiyle kendi içinde bulunduğu durumu anlatma
– Hal dili
– Konuşmadan yüz ifadesi ve tavırlarıyla mana ifade etmesi
Cümle içinde kullanımı: ” Ağzını dahi açmamıştı lakin lisân-ı hâli bana hoşnutsuzluğunu ve acı çektiğini söylüyordu.”