Kelime Kökeni: Farsça
– Lekesi olmayan, pislik ve damla eseri yada beneği olmayan, tertemiz
– Namus ve şöhretine gölge düşürecek bir hal ve davranışı olmayan, namuslu, iffetli
Cümle içinde kullanımı: “Lekesiz ay parçasına benzeyen yüzünle gam tasa görmeyesin oğlum. “
Kelime Kökeni: Arapça
– Leğen
– Kara batmamak için ayağa takılan örgülü çember
Cümle içinde kullanımı: ” Eve buyur etmeden leken getirsen de elimi yüzümü yıkasam ana. “
Kelime Kökeni: Farsça
– Üstüne bir sıvı damlayıp başka renkte benekler peyda etmiş olan, lekelenmiş, lekesi olan
– Doğal veya geçici benekleri olan
– Uygunsuz davranışlarla şöhreti ve namusu bozulmuş kimse, kötü tanınmış, lekelenmiş, adı kötüye çıkmış
Cümle içine kullanımı: “Güneş lekeli yüzünü çiller basmış gibi görünüyordu ama yine de oldukça güzel ve zarifti. “
Kelime Kökeni: Farsça
– Kirletmek, pisletmek, batırmak, bir şeyin üstünde leke oluşturmak
– Şöhret ve namusuna halel getirmek, iftira etmek, leke sürmek, suç atmak
Cümle içinde kullanımı: ” Yeni aldığım ve hiç giymediğim elbisemi lekeleyen kardeşimi mecburen affettim. “
Kelime Kökeni: Farsça
– Lekeli, lekelenmiş, kirli, ayıplanmış, lekesi olan
Cümle içinde kullanımı: ” Şahsı leke-dâr olan insanı hiç bir topluluk kabul etmek istemez. “
Kelime Kökeni: Farsça-sıfat
– Tepme, çifte, ayak vuruşu, tekme
Cümle içinde kullanımı: “Katırın lekedini yiyen adam iflah olmaz!”