Kelime Kökeni: Farsça

– Dudak, şefe

– Kenar, kıyı

Deyim: Leb demeden leblebiyi anlamak, daha söze başlamadan ne diyeceğini anlamak

Cümle içinde kullanımı: “Yüzüme lebime bak ve ne diyeceğimi oku, bundan sonra sana taviz vermeyeceğim. “