Kelime Kökeni: Arapça-lâmi’a
– Parlayanlar, nurlar, parlamalar
Cümle içinde kullanımı: “Ah bir denk gelsem gül cemalinin levâ’mi dolu gülümseyişine. “
Kelime Kökeni: Arapça-leme’ân
– Parlayan, parıldayan, ışıldayan
– Çocukların başında ve başının tepesinde bulunan bıngıldak, yeni doğmuş bebeğin kafasının üst yumuşak bölümü
– Kadın ismi
Cümle içinde kullanımı: “ReşaT Nuri Güntekin’in unutulmaz eseri Dudaktan Kalbe’nin Lâmia’sını okurken göz yaşlarıma hakim olamazdım. “