Kelime Kökeni: Ad
– Bedehşan bölgesinden çıkarılan kıymetli taş
– Bedahşan yakutu
– La’l
Cümle içinde kullanımı: “Bedahş yakutu Divan edebiyatında la’l olarak anılır, sevgilinin adım attığı toprak kastedilir.”
Kelime Kökeni: Arapça
– Konuşma melekesini yitirmiş (kimse), dilsiz, konuşma engelli, dili tutulmuş kimse, ahraz, ses çıkarmayan sessiz
– Yakut gibi kırmızı renkte değerli bir taş
-Koyu kırmızı renkte değerli bir tür mürekkep
– Kırmızı, al, kızıl renk
– Dudak
Cümle içinde kullanımı: “Dili lal olmuş bir kere aşka hangi sevda onu konuşturabilecek güce sahiptir ki?”