Kelime Kökeni: Arapça-çoğul biçimi lükate

– Yerden kaldırılan şey, sahipsiz kalmış şey

– Sokakta bulunan para, mal veya benzeri

– Sokağa bırakılan yeni doğmuş çocuk

Cümle içinde kullanımı: “Dün evden işe gitmek için çıktığımda lakît buldum, iyice baktığımda içi dolu bir cüzdan olduğunu anladım. “