Kelime Kökeni: Farsça

– Deyiş, söz, lakırdı, kelam

– Sohbet, konuşma, söyleşme, tekellüm,

– Boş ve gereksiz söz, dedikodu

– Konu, bahis, mevzu

– Övünme, atıp tutma, abartılı konuşma

Cümle içinde kullanımı: “Lâf vardır kendini dinletir, lâf vardır adamı rezil rüsva eder. “