Kelime Kökeni: Halk Ağızı
1-) Rüzgâr sebebiyle eğri biçimde yağan, rüzgârla ve karla karışık yağmur.
2-) Ağaçların taze sürgünü, filiz.
Cümle İçinde Kullanımı: “Baharın dalları güneşle birilikte çıvgın veriyor, doğa ana yeni güzelliklerine bürünüyordu.”