– Kelime Kökeni: Arapça

– Kardeş, dost, yakın arkadaş, gönüldaş

Kelime Kökeni: Farsça-ahuvan çoğul biçimi

– Ceylan, karaca

– Ürkek, çekingen ve güzel kadın

– Alımlı, zarif kadın

– Latif bakışlı

Cümle içinde kullanımı: ” Bir ahu ceylandır gönlüm, bir başı mağrur bir başı sevdalı…”