Kelime Kökeni: Farsça 

– Genelevi yöneten kişi, kerhane işleten kimse, umumhane sahibi

– Namussuz, pezevenk

– Sövgü sözü

– Namus karşıtı

Cümle içinde kullanımı: “Aşağı mahallede umumhane sahibi olan kârkâneci Hüsam’ı bu kahveye almanızı zinhar yasaklıyor. “