Kelime Kökeni: Farsça-kalender çoğul biçimi

– Dünya işlerini bir yana bırakarak kendince başı boş dolanan (kimse), derviş, ehlidil, gönül eri

– Her şeyi boş gören kendi halince dolanan (kimse)

– Gösterişten uzakta sade bir hayat sürdüren alçakgönüllü kimse, rint

Cümle içinde kullanımı:” Eskinin gaddar bir o kadar cabbar ağası şimdilerde el boş gözü yaşlı dolanan kalenderâna döndü. “