Kelime Kökeni: Farsça-husrevân+Arapça-î

– Padişaha yaraşır, hükümdara layık

– Birinci derece, çok iyi, ala, pekiyi

– Bir tür şarap çeşidi

Cümle içinde kullanımı: “Trakya ve Marmara bölgesinde yapılan husrevanî Osmanlı döneminde oldukça tüketilen bir şaraptı. “