Kelime Kökeni: Farsça-ad
– Hizmetçi
– Hizmetli
– Kocaman ve kuvvetli
– İriyarı
– İri yapılı
Cümle içinde kullanımı: “Cülâzî, girdiği yeri kaplayan bir cüsseye sahip olduğunu söylemişti.”
Kelime Kökeni: Arapça-adem
– İnsan, er kişi, erkek
– İyi yetişmiş, değerli ve saygın kimse, iyi huylu
– Hizmetçi, yardımcı, ayak işlerine bakan kimse, uşak
– Bir alanda kendisini geliştirmiş uzman kimse
Cümle içinde kullanımı: “Adam gibi adam olan laftan sözden anlar eziyet etmez, ama senden bunu beklemek imkansız.”