Handan nedir?

Kelime kökeni: Farsça eskimiş ve sıfattır.

Şen, şakrak, neşeli, mutlu, enerjik, güler yüzlü, sevimli, güleç, mesrur.

Babası belli olmayan çocuk.

Cümle içinde kullanımı:’Bu kadar kötü zamanlar geçirmesine rağmen kimseye belli etmez, handan bir insandır.’