Kelime Kökeni: Arapça-âkıbet+Farça-endîş

– Her işin sonunu önceden düşünme, sonucu düşünmek, gelecek düşüncesi

– İstikbalini düşünme, akıbetini düşünmek, gelecek endişesi

Cümle içinde kullanımı: ” Akıbet-endiş ede ede henüz gelmemiş yarınların izinde kendimi yoruyorum. “