Kelime Kökeni: Farsça-bî+gâye

– Amaçsız

– Gayesiz

– Hedefsiz

– Amacı olmayan

– Maksatsız

Cümle içinde kullanımı: “Bî-gaye yaşadığı gençliğinin son demlerindeydi artık geleceğe dair umutlarını çoktan tüketmiş.”