Kelime Kökeni: Arapça-sıfat

– İlk yaratılan insan

– Osmanlı tuğralarında dört kısımdan oluşan aslî unsurun ikincisi olan bin ile han sözlerinin sonunda yer alan ‘n’ kısmına verilen isim

– Gayb karşıtı

Cümle içinde kullanımı: “O ki beyzâ çehresiyle bu dünyadan değilmişçesine vakurla bizleri izliyordu.”