Kelime Kökeni: Arapça-sıfat
– İlk yaratılan insan
– Osmanlı tuğralarında dört kısımdan oluşan aslî unsurun ikincisi olan bin ile han sözlerinin sonunda yer alan ‘n’ kısmına verilen isim
– Gayb karşıtı
Cümle içinde kullanımı: “O ki beyzâ çehresiyle bu dünyadan değilmişçesine vakurla bizleri izliyordu.”