Kelime Kökeni: Arapça Türkçe

– Abası olan, aba giyinmiş kimse

– Himayesiz, fakir, yoksul kimse, fakir köylü, fukara

– Zengin karşıtı

Cümle içinde kullanımı: “Dış görünüşüne bakınca abalı olduğu belli olsa da yüreği bir hükümdar kadar alçak gönüllü ve zengindir. “