Kelime Kökeni: Farsça
– Salına salına yürüme, edalı tavır takınma, naz ve cilve ile salınma, edalı yürüme
Cümle içinde kullanımı: ” Karşından bir yürüyüşü bir lenci var ki sanırsın padişahın nazlı gelini .”
Lenc Nedir?
Etiket arşivi: Farsça kelimeler
Lekedar Nedir?
Kelime Kökeni: Farsça
– Lekeli, lekelenmiş, kirli, ayıplanmış, lekesi olan
Cümle içinde kullanımı: ” Şahsı leke-dâr olan insanı hiç bir topluluk kabul etmek istemez. “
Leked Nedir?
Kelime Kökeni: Farsça-sıfat
– Tepme, çifte, ayak vuruşu, tekme
Cümle içinde kullanımı: “Katırın lekedini yiyen adam iflah olmaz!”
Lek Nedir?
Kelime Kökeni: Farsça
– Kırmızı boya çıkarmaya yarayan bir maden
– Aptal, sersem, ebleh, bön, ahmak, budala, avanak
– Arnavutluk ulusal para birimi, Yüz bin
Kelime Kökeni: Arapça
– Sana, senin için, senin hakkında, sen zamirinin yönelme durumu
Cümle içinde kullanımı: “Kadının arsızı erkeğin lek olanı ömür tüketir derler. “
Leğleg Nedir?
Kelime Kökeni: Farsça
– Uzun bacaklı uzun gagalı beyaz renkte göçmen kuş
– Leylek
Cümle içinde kullanımı: “Yaylada göç mevsimine hazırlanan leğleg ve yeşil başlı ördekler görebiliriz. “
Leftere Nedir?
Kelime Kökeni: Farsça-sıfat
– Alçak, bayağı, sefil, namert, rezil, aşağılık
Cümle içinde kullanımı:” Azizim leftere adamları tutup tutup dükkana alıp durma. “
Leçer Nedir?
Kelime Kökeni: Farsça
– Kıl elek, kalbur
– Meyvelerin şekerle kaynatılmasıyla oluşan tatlı, reçel
– Arsız kadın, kötü kadın, uğursuz kadın
Cümle içine kullanımı: “Yüklüğün duvarında asılı olan leçeri bir koşu getiriver kızım komşu istiyor. “
Leç Nedir?
Kelime Kökeni: Farsça
– Yüzün göz kulak ve burun arasındaki bölüm, yanak, yüz, bukka, mala
Cümle içinde kullanımı: “Kırmızıya çalan leçleri, badem gözleriyle beni kendisine maşuk ilan eyledi. “
Lec Nedir?
Kelime Kökeni: Farsça
– Tepme, tekme
Kelime Kökeni: Arapça
– Dar, sıkı olan şey, ensiz
– Geniş karşıtı, bol karşıtı
Cümle içinde kullanımı: ” Eşeğin lecini yemeden, attan düşmeden anlamazsın hele biraz vakit geçsin. “
Lebgüşa Nedir?
Kelime Kökeni: Farsça-sıfat
– Dudağı açık
– Konuşan, söyleyen, konuşmacı, mütekellim
Cümle içinde kullanımı: “Ağzı olan herkes leb-güşâ eyler ancak sadece adam olanın lafı dinlenir. “