Kelime Kökeni: Arapça

– Sebatsız, temkinsiz, aceleci

– Hafif mizaçlı, hafif meşrepli kimse, oynak, güvenilmeyen kişi

– Gürültücü, gürültüye boğan, çok konuşan, lafazan, düşünmeden konuşan

– Boşa övünen, övüngen, çok fazla övünen

Cümle içinde kullanımı: “Müzeyyen Senar’ın oy farfara türküsünü eskiden sever çokça dinlerdim. “