Kelime Kökeni: Eski Türkçe
– Alıcı kuş, kartal, atmaca, doğan, beyazlı ve kırmızılı ayaklı bir tür şahin
– Çıkılması güç kayalık yer, sarp, yalçın, şiddetli
Cümle içinde kullanımı: “Osmanlı imparatorluğunda her şehzadenin kendi yetiştirdiği bir laçini olurdu. “
Kelime Kökeni: Farsça
– Harabat suyu, meyhane tarzı eğlence yerlerinin içeceği
– Şarap
Cümle içinde kullanımı: “Billur gözleri, ab-ı harabat sözleriyle vurur kalbimi. Böyle bir aşk görülmüş müdür cihanda?”
– Aşktan uzak kalmış kişi
Cümle içinde kullanımı: “Neylerim ekmeği suyu, gönlüm aşık-ı mehcur ise.”
Kelime Kökeni: Farsça
– Malk mülk,
– Bir olayın sonucu
– Bitkinin yaprağı
– Niyet
– Bükmek-Bend
Cümle içinde kullanımı: ” Gözleri bir yeşil berg, dudakları açmamış bir kızıl goncadır. “