Kelime Kökeni: Eski Türkçe
– Alıcı kuş, kartal, atmaca, doğan, beyazlı ve kırmızılı ayaklı bir tür şahin
– Çıkılması güç kayalık yer, sarp, yalçın, şiddetli
Cümle içinde kullanımı: “Osmanlı imparatorluğunda her şehzadenin kendi yetiştirdiği bir laçini olurdu. “
– Akort aleti, ahenk aleti
Cümle içinde kullanımı: “Enstrümanların doğru sesi vermesi için labud ile ayarlanarak akort edilmesi gerekmektedir.”
Kelime Kökeni: Farsça
– El etek öpme, yaltaklanma, dalkavukluk etme, yalvarma, tabasbus
La’be: küçük ve basit oyun, bir kere oynamak
Cümle içinde kullanımı: “Üst mertebedeki adamların yanında gezerken lâbe etmeyi bayağı iyi öğrenmiş.”
Kelime Kökeni: Arapça
– En azından, hiç olmazsa, ondan aşağı olmaz, en az, en azından, bari
Cümle içinde kullanımı: “Biraz vicdan dileniyorum senden, lâakal beni bir dinle kulak ver sesime. “
Kelime Kökeni: Arapça
– Ahlak dışıcılık, töre dışıcılık, amoralizm
– Ahlak dışı bir yaşam tarzı benimsemiş olan topluluk
Cümle içinde kullanımı: “Tarih gösteriyor ki lâ-ahlâkıyye bir hayat süren tüm topluluklar ve ülkeler yok olarak ortadan kaybolmuştur. ”
–
Kelime Kökeni: Arapça
– Ahlak dışı, ahlaksız, ahlak kurallarına uymayan, terbiyesiz
Cümle içinde kullanımı: “La-ahlâkî kişiliği ailemize ters düşen birini damat olarak kabul edemeyiz. “
Kelime Kökeni: Arapça
– Tamamlık, Bütünlük, Tümlük
– Bolluk, çokluk, çoğunluk
Cümle içinde kullanımı: ” Bu sene vişne ağaçlarının meyve külliyyeti bütün bir sene geçimimizi sağlamaya yetecek.”
Kelime Kökeni: Farsça
– Hüzünler kulübesi, sıkıntılar kulübesi
– Hz. Yakub’un en sevdiği oğlu Yusuf’un kaybolmasından sonra şehir dışına yaparak inzivaya çekildiği çardağın ismi
Cümle içinde kullanımı: “Yusuf’un hasretiyle gözleri kör olan Hz. Yakup peygamberimiz, külbe-i ahzân da kapanarak hüznüne sığınmıştır. “
Kelime Kökeni: Arapça
– Orta çağ
– Batı Roma imparatorluğunun çöküşüyle birlikte Rönesans hareketlerinin başlamasına kadar süren devir
Cümle içinde kullanımı: “Milattan sonra 5. yüzyıl ile 15. yüzyıl arasındaki döneme Kurun-ı vustâ adı verilmektedir. “
Kelime Kökeni: Arapça
– Son çağ, son çağlar, son devir
– Kıyamet öncesi dünyanın son devresi
Cümle içinde kullanımı: “Peygamber efendimizin dünyayı terk etmesinden bu yana kurun-u uhrâ’yı yaşıyoruz. “