Kelime Kökeni: Arapça-çoğul ad
– Cisimler
– Şahıslar
– Vücutlar
– Gövdeler
– Bedenler
Cümle içinde kullanımı: “Yaratılan eşbâh dünya yaşamına dayanır varlığını hep sorgular.”
Eşbah Nedir ?
Kelime Kökeni:Osmanlıca
Neşeli, şen, mutlu.
Şahıslar, kişilikler, vücutlar, cisimler, objeler, gövdeler.
Eski büyük kapılar.
Uzaktan görünen cisimler, görünen karartılar, hayaller.
Cümle İçinde Kullanımı:”Babaannem bir şu eşbah kapılardan geçmek bana nasip olmadı sana nasip olsun yavrum derdi hep.”