Kelime Kökeni: Sıfat
– Sözünün eri
– Yiğit
– Alp
– Mert
– Er kişi
Cümle içinde kullanımı: “Bizde er kişi dediğin sözünden ölse dönmez yerine getirir.”
Kelime Kökeni: Arapça-adem
– İnsan, er kişi, erkek
– İyi yetişmiş, değerli ve saygın kimse, iyi huylu
– Hizmetçi, yardımcı, ayak işlerine bakan kimse, uşak
– Bir alanda kendisini geliştirmiş uzman kimse
Cümle içinde kullanımı: “Adam gibi adam olan laftan sözden anlar eziyet etmez, ama senden bunu beklemek imkansız.”