Kelime Kökeni: Arapça- çoğul biçimleri alâmât, alâ’im

– Nişan, işaret, bilgilik, sembol,

– İz, eser, iz, emare, belirti,

-Mecaz anlam: Oldukça büyük, çok iri

Cümle içinde kullanımı: “ Üzüldüğünün alameti olan gözyaşlarını silip mektubunu tamamlamaya gayret etti. “