Kelime Kökeni: Arapça-emanet+Farsça-kâr

– Emanetçi

– Ücret karşılığıı eşya koruyan kimse

– Emanet işiyle uğraşan kimse

Cümle içinde kullanımı: “Başka bir ülkeye gitmeden önce özel eşyaların dışındakileri emânetkâra bırak.”