Kelime Kökeni: Arapça-emânet+Farsça-dâr

– Emanetçi

– Kendisine birşey emanet edilen kimse

– Görevi geçici olarak üstlenen kimse

– Ücret karşılığı eşya koruyan saklayan kimse

Cümle içinde kullanımı: “Son kalan değerli eşyasını emânetdâra bırakmak zorunda kaldı.”