Ebkemçüş Nedir? Kelime Kökeni: Arapça-ebkem+Türkçe-çüş – Bön – Ahmak – Avanak – Saf – Budala Cümle içinde kullanımı: “Ebkemçüş bakmaktan bir türlü uslanmadı, kendisini aşağılamalarına izin veriyor.”