Kelime Kökeni: Arapça-cümûd, çoğul biçimi cevâmid

– Donmuş

– Donuk

– Cansız

– Fersiz

Cümle içinde kullanımı: “Câmid korkularından çıkınca yanına çökmüş beni bulacak, yalan sevişmelerden usanacak.”