Kelime Kökeni: Arapça-dîn+Farsça-şiken

– İnançsız

– Dine karşı olan

– Din inancı olmayan

– İtikatsız

– İmansız

Cümle içinde kullanımı: “Gönlünü dîn-şiken, zevke sefaya düşkün bir adama düşürmüş.”