Kelime Kökeni: Arapça-tamlama
– Şaşırıp kalmış, dona kalmış, susmuş, sükuta mecbur olmuş, dili tutulmuş konuşamaz hale gelmiş
Cümle içinde kullanımı:” Güzel sesiyle ne zaman şarkı söyleyecek olsa karşısında lâl ü ebkem olur, gözlerim hissettiğim mutluluktan dolardı. “
Kelime Kökeni: Arapça
– Konuşma melekesini yitirmiş (kimse), dilsiz, konuşma engelli, dili tutulmuş kimse, ahraz, ses çıkarmayan sessiz
– Yakut gibi kırmızı renkte değerli bir taş
-Koyu kırmızı renkte değerli bir tür mürekkep
– Kırmızı, al, kızıl renk
– Dudak
Cümle içinde kullanımı: “Dili lal olmuş bir kere aşka hangi sevda onu konuşturabilecek güce sahiptir ki?”