Kelime Kökeni: Farsça-tamlama

– Deli gönül

– Deli divane

– Divane gönül

– Çılgın

– Aşırı deli

Cümle içinde kullanımı: “Sen ki bir dil-i dîvâne olmuş kendini dağlara vurmuş sıcak bir yuvadan kovulmuşsun.”