Kelime Kökeni: Farsça-ad

– Çiftçi

– Köy ağası

– Köylü

– Köy halkı

– Ekinci

– Köyde yaşamış kış

Cümle içinde kullanımı: “Bu vatan varlığını dihgâna borçludur, toprağa dokunan işleyen eller muhteremdir.”